Zdecydowanie nie jestem osobą, która bezrefleksyjnie przyjmuje to, co jej się zaserwuje. Czytam, obserwuję, analizuję i poddaję w wątpliwość. Kwestionowanie status quo – to moja domena. Między innymi właśnie dlatego nigdy nie miałam idoli ani autorytetów. Zawsze natomiast podziwiałam ludzi -zwłaszcza kobiety - które reprezentowały cechy osobiście bardzo dla mnie ważne, takie jak: siła przebicia, pracowitość czy przedsiębiorczość. Dzień Kobiet wydał mi się idealną okazją ku temu, by napisać na ten temat coś więcej. Spośród wszystkich znanych mi kobiet wybrałam trzy, które moim zdaniem warto naśladować.
Najbardziej inspirujące kobiety:
1. Margaret Thatcher
Pierwsza i jak dotąd jedyna kobieta – premier Wielkiej Brytanii. W dodatku piastująca ten urząd najłuższej w historii wszystkich premierów tego kraju.
To zdecydowanie jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci polityki XX wieku. Przez jednych (jak ja) uwielbiana, przez innych znienawidzona. Dla mnie uosobienie kobiety silnej, odważnej i niezależnej. Kobiety, dla której feminizm, parytety i inne – za przeproszeniem - bzdety nie były potrzebne do tego, by osiągnąć sukces w dziedzinie zarezerwowanej głównie dla mężczyzn.
Stanowczość Margaret Thatcher w stosunku do strajkujących górników oraz państw komunistycznych spowodowała nadanie jej przydomku Żelaznej Damy, który zresztą bardzo lubiła. Stanowiła ewenement na skalę światową. Niewiele jest takich kobiet, a tak dobrych jak ona polityków – jeszcze mniej.
Wszystkie osoby chcące się dowiedzieć na jej temat czegoś więcej, zachęcam do obejrzenia filmu z udziałem Meryl Streep “Żelazna dama”.
2. Beyonce Knowles
Każdy, kto czytał wpis 50 faktów o mnie wie, że podziwiam Beyoncé Knowles od dawna. Stanowi ona dla mnie idealny mariaż uwielbianych przeze mnie cech: piękna, pracowitości i przedsiębiorczości. A także dowód na to, że można zostać jedną z największych na świecie gwiazd, stroniąc od skandali.
Nie byłabym jednak sobą, gdybym nie powiedziała, co mi się w tej kobiecie nie podoba, a są to:
- Notoryczne zmiany wizerunku
W zależności od tego, co akurat jest modne.
- Prywatne występy dla dyktatorów
Takie jak np. noworoczny koncert dla radziny libijskiego dyktatora – Kaddafiego.
- Reklamowanie H&M
Zupełnie niepasującej do jej wizerunku marki.
- Ciągłe podkreślanie wiary w Boga
Na tyle częste, że nie sposób oprzeć się wrażeniu, że to nic innego jak obliczona na zysk gra pod publiczkę. W końcu wiadomo nie od dziś, że religijność sprzedaje się lepiej niż ateizm.
- Popieranie polityki Obamy
Nie trzeba być orłem z polityki, żeby dostrzec, że Obama to najgorszy prezydent USA od lat. Popieranie go z uwagi na kolor skóry nie jest czymś godnym naśladowania.
3. Michelle Phan
Michelle Phan to jedna z największych gwiazd YouTube na świecie. Choć popularność zdobyła publikując w sieci filmiki z makijażami, prawdziwą sławę przyniosły jej te, w których pokazywała, jak wykonać makeup w stylu gwiazd. Dziś to vlogerka lifestylowa, która oprócz tworzenia filmików urodowych radzi, w jaki sposób zdobywać przyjaciół czy radzić sobie ze stresem.
Uwielbiam jej filmy głównie ze względu na aspekty wizualne. Sa świetne jakościowo i bardzo przyjemnie się je ogląda. Żałuję, że w Polsce nie ma ani jednej vlogerki, której filmy dorównywałyby jakością tym wykonywanym przez Michelle Phan. Imponuje mi przedsiębiorczość tej kobiety. Poza prowadzeniem kanału na YouTube, vlogerka posiada własną linię kosmetyków i biżuterii, a niedawno wydała również własną książkę.
Gdybym miała się do czegoś przyczepić, to byłyby to: lukrowy wizerunek kobiety walczącej o dobro, pokój i miłość, stronienie od tematów poważnych i kontrowersyjnych oraz infantylizowanie treści (główną grupą docelową vlogerki są nastolatki).
Pewnie zauważyłyście, że na liście nie ma ani jednej ikony mody. Dlaczego? Ponieważ wbrew temu, co starają się nam wmówić media i różnej maści eksperci od siedmiu boleści, dobry wygląd zależy w głównej mierze od pieniędzy. Im ich więcej, tym lepszy wygląd. Wmawianie innym, że można się ubrać dobrze za grosze to bajka, której ja nie kupuję. I nie mówię tutaj o wyjątkach, bo takie się znajdą zawsze i wszędzie, tylko o ogólnej prawidłowości.
O “ikonach mody” nie wspominam z jeszcze jednego, ważniejszego powodu. Kobiety te znane są głównie z tego, jak wyglądają, a nie z tego, jakie mają charaktery czy poglądy. Podejrzewam, że większość z nich nie ma nic ciekawego do powiedzenia. Z tego samego względu na mojej liście nie znalazła się żadna “kobieta z klasą”, bo kobiety z klasą, choć ładne, zadbane i dobrze ubrane, posiadają jedną, niewybaczalną dla mnie cechę – są nudne. Audrey Hepburn, Jacqueline Kennedy czy Grace Kelly – przykłady można by mnożyć.
Kiedyś zastanawiałam się nad tym, czy mogłabym być kobietą z klasą i doszłam do wniosku, że nie. Definicja kobiety z klasą zakłada, że to kobieta, która zawsze zachowuje się poprawnie i stosownie do okoliczności. Jest dyplomatką i – co za tym idzie – prawie nigdy otwarcie nie przedstawia własnego zdania, tylko takie, które jest poprawne politycznie. Ja taka nie jestem. I nie jest mi z tego powodu przykro.
Jestem niezmiernie ciekawa, jakie kobiety Was inspirują? Jakie cechy w nich podziwiacie?
